Колькі б я не прайшла дарог,
Мяне кліча бацькоўская хата.
Я ступаю на родны парог,
І мяне сустракае тата.
Божа,колькі наўкол трывог!
Будзе і ў нашай хаціне свята.
Мы з сястрой спячом "мамін " пірог
І прыедзем у госці, тата.
І калі заквітнее сад.
Зацвітуць пад вокнамі ружы.
Мы збяромся, ты будзеш рад,
Скажаш:"Я ўжо стары, нядужы"...
Хоць далёка мы будзем дзесьці,
Ты званні і заўжды чакай.
Гавары, што прыедуць дзеці,
Яны помняць свой родны край! 2002г.
Родны парог Майму дарагому татусю прысвячаю
© Copyright: Ирина Леонтьевна Козел, 2018
Свидетельство о публикации №118112308950
Свидетельство о публикации №118112308950
Рецензии