Обречённый, предпочёл
Жизни ты свои мечты,
Обрезал с деревьев птиц
Разнопёрых и цветы.
Жёлтое любил жнивьё,
Запах стружки, лоск чохИ,
Дождевые облака,
Смертоносные стихи.
Но к чему писать стихи
Горемыке-столяру?
Иль не знал ты, что мечты
Очень часто сердцу врут!
Или то, что славы путь
Слёз рекою орошён?
Был ты сломлен и убит
Красногрудым снегирём!
Парусов искусный швец,
Страж зелёных колосков,
Кто тебя похоронил,
В рваный обернув покров!
Не снискавшие наград,
Вы теперь в иных мирах...
Я б хотел поцеловать
С ваших архалуков прах!
Иосиф Давиташвили (1850-1887)- грузинский поэт.
Георгий Леонидзе - К портрету Иосифа Давиташвили
© Copyright: Ирина Санадзе, 2018
Свидетельство о публикации №118110809273
Свидетельство о публикации №118110809273
Рецензии
გიორგი ლეონიძე - იოსებ დავითაშვილის სურათზე
განწირულო, ცხოვრებას
ოცნებანი არჩიე,
ხეზე სჭრიდი ფრინველებს,
ყვავილებს და არშიებს.
სველი ყანა გიყვარდა,
სოფლის სუფთა ღრუბელი,
ბურბუშელის ჩანჩქერი
და ლექსი დამღუპველი.
ლექსი რაღად გინდოდა,
უბედურო ხარატო?
არ იცოდი, ოცნება
ხშირად გულსაც ღალატობს!
არ იცოდი, დიდებას
ბევრი ცრემლი სჭირდება?
გადაგჩეხეს, დაგღუპეს,
წითელგულა ჩიტებმა!
იალქნების მკერვალი,
ჯეჯილების დარაჯი,
რა ცახცახით დამიწდი
დახეულ სუდარაში!
უძეგლო მომღერლებო,
თქვენ სახელს ვინ გამთიშავს...
მტვერიმც მომენატრება
თქვენი ჩოხის კალთისა!
Ирина Санадзе 08.11.2018 21:47 • Заявить о нарушении
განწირულო, ცხოვრებას
ოცნებანი არჩიე,
ხეზე სჭრიდი ფრინველებს,
ყვავილებს და არშიებს.
სველი ყანა გიყვარდა,
სოფლის სუფთა ღრუბელი,
ბურბუშელის ჩანჩქერი
და ლექსი დამღუპველი.
ლექსი რაღად გინდოდა,
უბედურო ხარატო?
არ იცოდი, ოცნება
ხშირად გულსაც ღალატობს!
არ იცოდი, დიდებას
ბევრი ცრემლი სჭირდება?
გადაგჩეხეს, დაგღუპეს,
წითელგულა ჩიტებმა!
იალქნების მკერვალი,
ჯეჯილების დარაჯი,
რა ცახცახით დამიწდი
დახეულ სუდარაში!
უძეგლო მომღერლებო,
თქვენ სახელს ვინ გამთიშავს...
მტვერიმც მომენატრება
თქვენი ჩოხის კალთისა!
Ирина Санадзе 08.11.2018 21:47 • Заявить о нарушении