Ізноў на беразе сяджу... Чакаю ворагаў чаргу ў небыццё па лёсу гідкаму знянацку зніклых... Няма ажыятажу ў воднай плыні... Мо хто і заглыне спакусу па- цвярозаму... Не я... Ці можа задаволіць прага помсты смерць істоты... То планктон, хамса... На волі жвавенькі такі сабе даволі, тлусценькі шчупак... Прусак...
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.