Завсёды кала Дунькы лыжитэ ж, мылы душкы

На уліцэ  Ісуса, Хріста із Назарета,
Шэ тысячы деревев ростуть собі чуднэнько ж.
Тут во, дэ віл пасэця, дэ j музыкы ж ны чуты,
Я сплю оно вжэ тыхо, слабыj, бы тая мушка.

Учора, шэ но выпыв, ек так заснув отлічно,
Шо просто чуты жыдкых, которы завшы туткы.
Навіщо ты колышыш мынэ, о, Панэ Мышка,
Колы і сам я выjшов оно тут прыкурыты.

Всекда j везде мы діты – оно пошлы б наjілысь
Да j зразу ж ув посцільку зь. І там... о – это дыво:
Убачыш жэ ты j дівку, шо дэсь колысь любыв так.
Навіщо ж інтырнэты. Нашо усё дурнэе?

Чытаjмо більш хоть, німцы! А то вам падлы впэрать
Такых святых котлеток, шо укрыпыш аж нервы j.
Чы шо гэто вам Пэтро о прэ ужэ з вычэры?
Да. Я ны вэльмы пэтру, дэ жыд, а дэ кансерва.

...і но колы все деті подружать з вашым дедком,
Я встану і понежусь, можлыво во с тудентко сь


Рецензии