Я тут навею зарэ й нимцям

ПрыкРакСных, знаjітэ, зірнятк

Моі стіхі едят уш мыші.
Но ліш не тот, в ком умер я.
Бо разве батько нужен Свынкам,
Шо жруть помыjкы но от матк.

Да, тут нымае щося рыфмы ж.
І ек то я да буду няньк
Злодію Говну, шо в норыцы
Но лізэ грошы позычать.

Колы вжэ 2 і 9 вышлы
Сумірно влепліваць Восьмачк,
Ты будыш очынь в гочы лізты
Тым, кому взварваіш солянк.

Тут ныпонетныjі жэ j цыфРЫ.
Да, гэто ж рык, бы в Бугая,
Шо но j наліз бы-к на пташыну,
Котора слухат но Васька вш.

І всё о так? І всэ ны гэтак!
Куда я вам тут грымака щ.
– Э! Ты сворачываjся, дедка! –
А!.. так ты мелку в каку хцаш?

Луконін я ж с Кікнадзэ гындэ зь.
Платформы в шпалы гонэ шваль!
А ты поjды поjіж са j крысьмы,
Дэ шэ j іj дуст ваняет влад.

Даплатыj трэбуе Васішта ш,
Шо накормыв воjска раджах.
Іль Вішвакарма должэн згынуць,
Фсхотімшыс тёлку щ од монах?

Ны путаj Шыву с Харэ Крішнаj.
Усё нормально, где едят
Оно пшынычку з маслом кыслым.
Да вот мясца но а ныкак.

Мы знаем, дэ Законы пышуть:
Ны вбыj, ны вжры кровавых бяк.
Но еслі нада, то Отчызну
Мажом і с куцком атстаять.

Оно наставым на рожна,
Коль вуж іконы jім тюфяк.

...от наша доля дэ яка!
Ны проклянэ j ж ны злодыя з
Стара горбаха з Дыржына


Рецензии