Вадапой

Празрыстая вада каля броду,
У рачулку ўпадае крыніца.
Тры каня, як пабачылі воду,
Захацелі адразу напіцца.
 
А вада шэптам песні спявае
Ды паведаміць штось коням хоча.
Струмяні ў віхры завівае,
Да прыгод і здарэнняў ахвоча.
 
Пiлі коні няспынна з крыніцы,
Апусціліся долу іх грывы.
Кучары не паспелі завіцца,
Распрасталіся ветрам-парывам.
 
Астудзіла вада коням ногі,
Напаіла кожнага ўволю,
Змыла з грыў іх увесь пыл дарогі,
Тым палепшыла конскую долю.
 
Крыштальная вада каля броду.
Стужкай доўгаю в’ецца вадзіца.
Трое коней пазаходзілі ў воду,
Бо паспелі ўжо добра стаміцца.


Рецензии
Браво, Татьяна! Замечательно, душевно. Словно песня. С уважением,

Павел Крюков   10.11.2018 17:00     Заявить о нарушении
Спасибо, уважаемый Павел за хорошую оценку моего стихотворения. Лошади - это моя страсть, передалась от деда по отцу. Он был шорником ещё в царской армии, служил девять лет. Искренне Вас благодарю, мне очень приятно получить Ваш отзыв. С теплом Татьяна Цыркунова

Татьяна Цыркунова   10.11.2018 20:08   Заявить о нарушении