Чаромхавы край

                У сорак першым
                Грымнула вайна,
                Ды вачам варожым
                Чаромхі ўжо няма!
                У сорак другім
                У маі яна цвіла,
                Ды вачам чужым
                Яе быццам няма!
                Для сваіх дзяўчат
                Цвісці старалася,
                Але страчыў аўтамат-
                З чужынцам квіталася
                Зямля параненая.
                На ёй кветкі нашыя
                Мёрлі,стаптаныя.
                У сорак трэцім
                Ізноў яна цвіла,
                Ды мне паверце:
                З месца яна сышла
                Ад чужынцаў вока,
                І каб водар не дарыць,
                Сышла далёка-далёка
                У белы свет жыць.
                У свет казак чароўных,
                Дзе белай кнігаўкай
                Лятала чаромха
                Ля Радзімы блізенька.
                А ў дзень праможны
                Бачыць чаромха белая,
                Што вярнуцца ёй можна,
                Усіхнуцца смела.
                І каб болей вайна
                Людзей не палохала,
                Расце тут здаўна
                Чаромха пад вокнамі.
                Аж дух забівае -
                Гэтак пахне яна!
                Пчол да сябе гукае
                Водар яе і белізна.
                Кожны лісцік пад сонцам
                Як ліхтарык зялёны,
                Мір будзе бясконцым,
                А вораг жыцця палонным.