Усё нездарма

Незразумелая празмернасць?
Ці марнатраўнасць гэта спрэс?
Ці, то, выразы непамернасць?
Ды велічны яшчэ экспрэс?
 
Пытанні гэты ўзнікаюць,
Калі я бачу жабянят,
Яны растуць ды прападаюць,
Бо стануць ежай буслянят.
 
Мы, мусіць, бачым аднабока,
Вось жабянятак мне шкада.
Ці яйкі выцягне сарока
Ўжо з буслінага гнязда.
 
Напэўна, справа не ў адсотках,
Здараецца ўсё нездарма.
Неабмежаванасць у сродках?
Прырода знойдзе іх сама.
 
На многае прырода здольна,
Не супыніць яе размах.
Як неспадзеўка думкі вольнай –
Здзіўляе часта гэты гмах.


Рецензии
Сильний вірш! Дуже.... Просто вразило.

Артур Грей Эсквайр   28.10.2018 01:20     Заявить о нарушении
Добрый вечер Артур! Искренне благодарна Вам за отклик, да и за хорошую оценку моего скромного труда. Люблю читать на украинской мове, но писать пока не рискую, хотя такие намерения имею. С теплом и добром Татьяна Цыркунова

Татьяна Цыркунова   28.10.2018 21:05   Заявить о нарушении