Шо в ыфировы робыця скризь

Тішіна ж. Сплош молітвы но

Мы краснеем, аж ек буракы,
Жывоты рвэмо – трэснем,
Шоб оно доказаты жывым,
Шо свінінка шэ сфежа.

От у нас на Вкраіне жыды ль
Захопылы усэ вжэ j наследство.
Но усэ трэга так розгрыбті,
Шоб граблемы j по сэрцы щ.

Так! Ваш зошыт зу7 быс чырніл?
Так мы зарыкы впрэм вам:
То тітрадь, а ны сшыток мырців,
Шо j ведь люблять етвегыj.

Я учора тут так простудывсь,
Шо j дурному у рэбра:
На тобі зь Королеву Мечты
Шэ j мыж ногы, говнешко!

Кажон думае, сам по собі
Він од Вовка спасэцьця.
Ілі шо гэто дэ в журналіст,
Шо козлів ломнять з бесом?

Смута jдэ по народах Зымлі!
Чують всі ж даж суседа.
Покыль слово ны станэ святым,
Сатана вас зажрэ вдрызг.

Бо і так можня j гэтак ваніщ
Розвырнуты од сенцав –
Но коб вышло по-нашому: в хлів
Про7 руссішэ швэjнэ.

Нету чорного. Нету і белк,
Шоб зу7 ны посывылы.
Красыть горщык крывыj всекы цецьк.
А потом вые: псыщэво!

Ты Архангела нам покажы –
От товді скажым: веруеш.
А покамысь Ёг – секта.
Ну, j УПА храпыj врежет.

Бог  Едіныj жэ в нэчысці.
7вол віры?
А во – гноёвылы. 

...слова у нас рускіе.
Буквы но улучшаны.
Моглы б і жучку на дулічку.

(про фото скажы: хто дэ хохлы?)


Рецензии