Калі сцерці ўсе гады --
Будзе Лёня маладым.
Ды, шкада, не тое штосьці
Стала з нашай маладосцю.
Валасы сівымі сталі,
Бы адлілі іх са сталі.
Нашы думкі пасталелі,
Хоць і пішам не алеем...
Думкі кружаць над палессем --
Там гучаць натхнення песні.
І пакуль не высах порах,
Мы напішам вершаў ворах.
Бо запас жыццёвы, творчы,
Мы нясем з рання да ночы.
Як казаў адзін вядзьмак --
Хай не згіне вершаў смак.
(экспромт да дня нараджэння паэта)
Леанiду Дранько-Майсюку
© Copyright: Валерий Познякевич, 2018
Свидетельство о публикации №118101003619
Свидетельство о публикации №118101003619
Рецензии