Уильям Шекспир. 66 Сонет

Устав от всех, я смерти ждал приход,
Увидев, как достойный жил в нужде,
И как в шелках ходил ничтожный мот,
И как вернейший предан был везде,

И как в бесчестье честный пропадал,
И как попрали девственный цветок,
И как поруган чистый идеал,
И как бесславный вождь героя сёк,

И был талант у бездарей в плену,
И был глупец, что мудрецов учил,
И простотою звали истину,
И злоба доброту лишала сил:

Устав от всех, ушел бы, не скорбя,
Но как одной оставить мне тебя...
(2018)

Оригинал:

Tired with all these, for restful death I cry,
As to behold desert a beggar born,
And needy nothing trimm'd in jollity,
And purest faith unhappily forsworn,

And gilded honour shamefully misplaced,
And maiden virtue rudely strumpeted,
And right perfection wrongfully disgraced,
And strength by limping sway disabled

And art made tongue-tied by authority,
And folly, doctor-like, controlling skill,
And simple truth miscalled simplicity,
And captive good attending captain ill:

Tired with all these, from these would I be gone,
Save that, to die, I leave my love alone.


Рецензии