Здольна айчына сына пакрыўдзіць,
Хлеба не даць, ад сям'і адлучыць.
Дужы са стану самотнага выйдзе,
Здолее думкі свае залячыць.
Вера з малітваю свет уратуюць
І паспрыяюць у пахмурны день.
Ты не губляй сваю веру святую, --
Вера людзей да любові вядзе.
З ёю айчына становіцца шчырай, --
Сее праменні ў самотнай душы.
Дзень, калі вера ўслаляе Айчыну,
Грае праменнем на Боскім крыжы.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2018
Свидетельство о публикации №118092708889
Свидетельство о публикации №118092708889
Рецензии