За шыбаю будуюць новы дом,-
Хіба такому можна ды ня верыць?-
Што будзе ен вышэй i мільен
Усім дадуць і новыя кватэры?...
Аб гэтым марыў я усе свае жыцце,-
Што буду жыць з табой асобна:
Гады сплываюць хутка u небыцце-
Табе здаецца гэта роўным
Грыміць,стучыць, грыміць,стучыць,гракоча
І днем, і ноччу, днем і ноччу.
Стучыць, грыміць стучыць гракоча,-
Сказаць мне хоча, што схлусіць –
Углядаюся u цемны твой пад’езд
І часам гэтак разважаю,-
Што нам у жыцці uсім не хапіла месцаў
І ад таго жыцце свае трываем.
Грыміць- стучыць, грыміць- стучыць ,гракоча
І днем, і ноччу, днем і ноччу.
Стучыць- грыміць, стучыць-грымiць, гракоча,-
Сказаць мне хоча, што схлусіць –
Не трэба ні аб чым мяне прасіць.
Я намагаўся у цябе прасіць:
Каб не было жыцце занадта роўным,
Ды час мінуў- і сталі вынасіць-
Ты быў калісьці тут, бывай здаровы!
Новы дом
© Copyright: Александр Бохан 4, 2018
Свидетельство о публикации №118092606182
Свидетельство о публикации №118092606182
Рецензии