Кшиштоф Камиль Бачиньски Жене

Zonie
 
Nie stoj u ciemnych swiata wod,
gdzie sny mozolne klebia sie i dlawia,
kiedy nad nimi czerwone korabie,
smoki ogniste i oblokow lodz.
 
O, nie wywoluj po imieniu zla,
o, nie wywoluj przed milczacym lustrem,
tam kazde oczy stana mdle i puste
i pokalana noca kazda twarz.
 
Nie szukaj, nie patrz w mroczny grob,
gdzie ocienione chlodem zgnilej woni
nawet strzeliste swieczniki jabloni
i cialo barbarzynskie — jak gotycki trup.
 
Oto sie liscie z lodyg tegich rwa,
jak zywe gwiazdy leca, jak motyle lsnia,
nad ludzka nedza, ciemna i kaleka,
i dzwiek wydyma kwiaty na ksztalt zlotych trab.
 
Poszukaj tam, w splatanych burzach traw,
w naczyniach roslin napelnionych zyciem,
gdzie w kroplach deszczu czeka cie odbicie
Boga zywego w lunach zywych barw.
 
Liscie po zylce odczytaj do dna,
az w oczach twoich jak drzewa wytrysna,
a; duchy swiat;a w powietrzu zawisna.
Naucz sie zycia, co przez zycie trwa.
 
Nazwij sie w ogniu, w kolysaniu wod,
w niedosiegalnych mocach powstawania.
Wtedy nie starczy slow i ukochania —
— poczujesz owoc nieba na koncach ostrych klow.

Жене

Не стой у темных мира вод,
где тягостные сны клубятся, давят,
сквозь них летит порфировый корабль,
драконы огненные, тучи-лодки.

О, не зови, не помни имя зла,
не ворожи пред зеркалом безмолвным,
пустые, мутные глаза сказать не могут,
в ночи нам лица искажают зеркала.

И не ищи, заглядывая в мрачный гроб,
там, осененный холодом подгнившей вони,
все прах – в нем яблоневый цвет утонет,
убитый варвар, крестоносца труп.

Смотри – вот лепестки с растущих веток рвутся,
живыми звездами, как бабочки, сияют,
над человеческой нуждой, убогой, темной,
цветы златые трубы выдувают.

Ты поищи в сплетеньях буйных трав,
там, где растения, наполненные жизнью,
и в каплях дождевых увидишь отражение
живого Бога в зорях и цветах.

Листву по жилкам прочитай до дна,
чтобы в глазах бушевали деревья,
чтоб в духов света и воздуха верилось.
Чтоб тайну жизни при жизни узнать.

В огне возвейся, упади в глубины вод,
восстань в стихиях в новых воплощеньях.
Не хватит слов, не хватит и любви для повторенья –
- почувствуй небо – на зубах запретный плод.


Рецензии