На росных травах спачывае лета,
Дзень карацейшы, ноч крыху даўжэй,
Рака ласкавым сонейкам сагрэта,
На небе зоркі ззяюць ўсё ярчэй.
Буслянкі днямі ўжо стаяць пустыя -
Буслы зляцелі ў поле за сяло,
Турбуюцца бацькі, яны ж такія,
Паставіць дзетак трэба " на крыло ".
Каб даляцелі ў цёплыя краіны,
Завеі, сцюжы там перажылі,
Каб не забылі родныя мясціны,
Вясной дамоў вярнуцца зноў змаглі.
* * * 18.08.2018г.
вольный перевод
На росных травах отдыхает лето,
День всё короче, ну а ночь длинней.
Река приятным солнышком согрета,
Сияют в небе звезды всё ясней.
У аистов уж гнёзда опустели -
Слетелись птицы в поле за село.
И дело вовсе здесь не в новоселье -
Поставить деток надо на крыло.
Чтоб долетели к тёплым они странам,
Там переждали стужу и метель.
Когда ж снега в родных местах расстают,
Чтобы вернулись в детства колыбель.
М.Вечера.
Жнивеньскае с пер. на русск
© Copyright: Анатолий Уминский, 2018
Свидетельство о публикации №118081803130
Свидетельство о публикации №118081803130
Рецензии