Мы-вечныя воі
сваёй зямлі,
улюбёныя ў волю,
праз цемрадзь брылі.
Брынялі крывёю
нам раны ральлі.
Заўжды з непакоем
у сэрцы жылі.
Але красавалі
нам зоркі і росы,
ды ветла віталі
буслы ў нябёсах.
На покуць паклаўшы
загінуўшых нас,
ускрэшаньнем нашым
Бог сыйдзе да вас.
Мы-вечныя воi...
© Copyright: Татьяна Борисова 11, 2018
Свидетельство о публикации №118041305442
Свидетельство о публикации №118041305442
Рецензии