Над Траецкiм прадмесцем гамоняць шалёныя чайкi
Нiбы белым вiхорам узнятыя з шэрых перыл,
На зямле i вадзе невядомыя шчыплюць кавалкi
I нiчога не чутна ад крыкаў ды шэлеста крыл.
Сонца нiбы нясмелы купальшчык спрабуе ваду прамянямi:
у свяцiла сумневы: цi грэць гэту коўдру губляючы цэлыя днi,
а пакуль раскiдалась павольна памiж камянямi,
дзе гамоняць шалёныя чайкi не згарая ў нябесным агнi.
Над Траецкiм прадмесц ем гамоняць шалёныя ча йкi
© Copyright: Роман Цимберов, 2018
Свидетельство о публикации №118041105404
Свидетельство о публикации №118041105404
Рецензии