Мы смо3м и плачым

Бо радосць ны пранік.
Ныльзя вам, горшкы вы ходячы

Мы всех задолбанім!
Мы всех вот ужарым!
А шо нам трагедія ваша.
Да вы жэ ужасны!
Вы яд прыменялы а во жэ у нас прам.

І рухае банда межстрановая
Вбываты і різаты j дальшэ.
Бо трэба но так от Хрыста вшановаты:
А нікаво не пасдравіць!

І діты но нашы спувають хоралы.
І Сіняя Птіца взлетае.
І плачуть в Варшавы.
І в Лондоне дажэ.
Ны плачуть но амырыканцы.

Повсюду здрыгають
Ныхаj хоть монахы –
Монархы ж на всэ наплювалы j.
Чы всі розвлекаюца зарыкы падлы,
Шо выгналы нашых посланцыj?

Да, дружбы ны надоть.
Посольства загабать!
І флагы расеjскы подальшыj.
І хаj замырзае, бы таракан тоj,
Кажон в Европы засранец.

Рода ж нымае ны в рожы поганыj
Ныдэ, ны в Росеjі, ны в Етвызі.
І еслі сын твоj чы j доня стара вжэ,
Ты ны должон помагать ім.

Бо дэ ж візу чорт вам намажэ.
Вдруг ты в шпіоны подафся?

...одна оно j есця у нас зарэ хата.
О тая во... грушка старая


Рецензии