Жыд смыйиця, шо я шкандыбаю

Ты не меряj мне жізнь годамі.
Ты скажі, шо ты сам посціг,
Коль ужэ ходыш между Львамы
І плюеш но на чэсць С3льців.

Я ж у тэбэ дошкы покравшыс,
Так бы хтось во в мынэ садкы.
Да, я еле грыбу вж ногамы.
Ты ж за мэнэ ф шызі сыдів.

З інваліда смыюцьця гады!
А ты jды заробы групк втарыj,
Ек всі рэбра в 0-3 поламалы.
Шо, у суд бы оддав жыдів?

Да, мы довго жывэмо з ванькы.
Но j хлопочым жэ за сфаіх.
А не робіма, кап былі щаслівы
Хоць бы дзеткі у Львов старых.


Рецензии