Што з табой!
Меў дужы дубочак,
А вецер - ламаў ,-
Да зямлі – нагінаў!
Куды вее вецер,
Галіны - сагнуцца,
Пра міленьку вестку -
Да дуба нясуцца!
А весткі бываюць,
Не ў радасць адной,
Яго сустракаюць
У кашулі бруднай…
Чаго ж ты забыты,
Ідзеш ты – нямыты,
Глядзіш - не адважна
Ды - гэта не важна!
Вакол - людзі злыя,
Кашулю хто памые
Матуля - хварэе, -
Сястра - не ўмее!
Мілая - празнала,
Кахаць - перастала,
І Бог усё адкрые
Іншая - памые!
Я хату - не кіну
Там сцены – родныя,
Сустрэчу дзяўчыну, -
Кашулю памые!
Сакавік 2018
Свидетельство о публикации №118033105936