Къабурларда, ёл ягъада яйылгъан,
Минмесем де Таргъу тавну тёрюне,
Уллатама, улланама салынгъан
Гьона, оьрде эки сынташ гёрюне.
Эки къабур, эки сынташ, эки баш,
Эки насип, эки умут чёгюлген.
Хыйлы алда бу эки де къабургъа
Лап аявлу эки адам гёмюлген.
Минг сынташны арасындан экисин
Тапдым излеп, болмай гёрмей оьтмеге.
Сёзлер булан етмегенде янына,
Гёзлер булан салам берип гетмеге.
Уьстлерине адамланы аявлу
Нече-нече сёз булан да етгенмен.
Сырым чечип, охуп уллу дуалар,
Нече-нече сынын оьбюп гетгенмен.
Эки къабур, эки сынташ... янына
Юрек авруп, жаным тартып къайтагъан.
Къырыйына сёз етмеген гезиклер,
Бир дуам бар, гёз булан да айтагъан:
«Гюн гёрмеген топуракъны тюбюне
Шавла сингсин савлар берер саламдан.
Эки къабур, эки чыракъ гёмюлген,
Эки къабат ярыкъ болсун аламдан...»
Дуам бар
© Copyright: Нурьяна Арсланова, 2018
Свидетельство о публикации №118032510965
Свидетельство о публикации №118032510965
Рецензии