Ана уьйретди бизин

Гиччи яш алып гелген
Бир гюн уьйге анабыз,
Гьейлер, гьейлер, адамлар,
Сиз бу ишге къарагъыз!
 
Шонча сюеген анам
Уллу къызын ташлагъан,
Эки бёлюп сюювюн,
Огъар берме башлагъан.
 
Къоркъутайым деп ону
Эшигин де къакъгъанман,
Ачыв этмеге сююп,
Бешигин де йыкъгъанман.
 
Пайда ёкъ, мени анам
Огъар да болгъан ана,
Экевге де бир йимик
Къурчакълар алгъан, она.
 
Шулай гьаллагъа къарап,
Яллай, юрегим, гюе...
Шо саялы анабыз
Яшны къайтарма сюе.
 
Гьуя, ярайгъан затмы
Яшны къайтып бермеге?!
Яражакъмы сагъынсакъ,
Барып сама гёрмеге?!
 
Къой, бу гиччи нарыста
Бизсиз языкъ болажакъ.
Бирев бешигин йыкъса,
Йылай-улуй къалажакъ.
 
Яшны да къолгъа алып,
Языкъсынып, къучакълап...
Шо гюн бугюн яшайбыз
Бир-биревню аявлап.
 
Шулай къоркъувлар берип,
Яшырмай айтсам тюзюн,
Татывлу яшамагъа
Ана уьйретди бизин!
 

 
 


Рецензии