***
Памяці таты
Нехта йшоў па адталай зямлі.
У сляды набягае вада.
І калодзежныя жураўлі
П’юць вясновае неба ў слядах.
І калодзежныя жураўлі
Быццам зноў у дзяцінства завуць
І ваду маёй роднай зямлі
Прагна дзюбамі доўгімі п’юць.
І калодзежныя жураўлі,
Дзе Аленка і Гашка жылі,
Мяне ў Чаплін ізноў прывялі
Да Радзімы малой… і зямлі.
20. 03. 2018 г.
Нехта йшоу па адталай зямлi...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118032006895
Свидетельство о публикации №118032006895
Рецензии