Купалле у Красным

Вось на Купалле , кожны год
Мы дастаўлялi ўсiм турбот.
Усе сцераглi свае сады ,
А мы збiралiся туды.
На скрыжаваннi , нас усiх ждаў
Дымок вячэрнi , запах траў.
Касцёр якi гарэў да тла
Нi ноч , нi  дзень  , а два тры дня.
Так весялiлiся тады ,
I  ўсе збiралiся туды.
Багаткi ў полi мы збiралi
I ўсiх прысмакамi частавалi
Спявалi песнi, плялi вянкi
Ў садах траслicя яблынькi.
Цвяткi ў гародчыках зрывалi
Cпадаркi ж вельмi  iх шкадавалi,
Яны ж там цяжка працавалi.
Палолi градкi , траву знiшчалi
Свае цвяточкi шкадавалi
I нашу вёсачку ўпрыгажалi.
А мы раскрыўшы свае рты
Хадзiлi аж за дзве вярсты
Каб што-нiбудзь стварыць такое ,
Нядобрае i не зусiм лiхое.
Прайшлi гады i зарасло то скрыжаванне
І  вёска сцерлася з зямлi,
А я прыпамiнаю то дзяцiнства
I птушкай ўсё лячу туды ,
Дзе родны кут , мая Радзiма
Карнi мае , мая сялiба.

08.04.2017 Лiлiя Воранава (Заяц)


Рецензии