Расла дзяучынкаю маленькай
Cвяцiлi вочкi сiнявой.
Збiрала , матулечка на працу
Дачушку ранняю парой.
А спаць хацелась спазаранку,
Алле , як сонейка яна ,
Як птушка з мацi шчабятала
Званочкам –звала уся сям*я .
Дзяучынку з радасцю прымалi
Жанчыны Вусаускай сям*i
Спяваць вучылi пад буртамi
Збiрая у полi буракi.
Спявалi песнi i прыпеукi
Тры хлопцы i чатыры дзeукi.
Дзве Лiдзi , Глаша i Маруся,
А я танцую i весялюся.
Затым кармiлi пад буртамi
Скаромнай ежай i пiццём.
Смачней нiчога я не ела
Той стравы i пад тым буртом.
I вось цяпер я успамiнаю
Цудоуных дзён маiх жыццё.
Дзе усе старалiся ,сагравалi
Сваей душой , сваiм цяплом.
I я нiколi не забуду
Сцяжынкi тыя ля балот.
Дзе усе мяне тады кахалi
I зберагалi ад турбот.
10.02.2017 Лiлiя Воранава (Заяц)
Маё дзяцiнства
© Copyright: Воронова Лилия, 2018
Свидетельство о публикации №118030806133
Свидетельство о публикации №118030806133
Рецензии