Мароз. Калядны светлы дзень.
Смяецца Сонца, плюшчыць вочы.
Канькі. ГанЮ бягучы следам цень,
Й няма ў яго падтрымкі ночы.
Туды-сюды, па воднай сцежцы,
Імчу за ім, за хвост лаўлю.
А ты ў гэтай смешнай спешцы
Мяне кахаеш, я - дзіўлюся.
Няма і блізка ў белым свеце,
Няма такой, што прыгажэй!
Ты як язмін, зімой у леце.
Я на каньках, а ты да сэрца найбліжэй...
Найблiжэй
© Copyright: Николай Карташевич, 2018
Свидетельство о публикации №118030711483
Свидетельство о публикации №118030711483
Рецензии