Депортация. Кёчгюнчюлюк

КЁЧГЮНЧЮЛЮК

Тынч жашагъанды миллетим,
Таулагъа тенгди уммети.

Бирде жер тепгенлей болду,
Эл мотор тауушдан толду!

Халкъны тюзге эндирдиле,
Вагонлагъа миндирдиле.

Миллетиме келген кюнню
Кёрюп, жайны тангы кюйдю.

«Бюгюн элтип, тамбла артха
Боллукъдула къайтарыргъа…» –

Деп, асламы умут этип
Турду, поезд бара элтип.

Тургъан жерибизден узакъ
Халкъым сынап турду тузакъ.

Тамыры бла чыгъарыргъа
Аны къалай базындыла?!

Мен ол затны сынамадым,
Алай жюрек тынчаймайды.

Кёрмесем да кёзюм бла,
Халкъ хорлады тёзюм бла!

Аны жюрек бла эштеме,
Ол озгъан кюндеди деме.

Ачый тургъан жаралай,
Къалып къалгъанды алай.

Тау къуш къоймаз уясын,
Энчи сюеди къаясын.

Болуп туруп жалгъан даулу,
Тауларына къайтды таулу.
 
Кёп къыйынлыкъ сынап келди,
Болду къайтып элли, жерли.

Комендатла къалып чарсда,
Ачыкъ болуп жалгъан тасха,

Чыгъады ол ыранлагъа,
Къарайды ол чыранлагъа.


Рецензии