Птичье пение

               
               
               
               
               
                Глазами вижу,
                ушами слышу...
                Но...
                немеет сердце,
                немеют пальцы,
                язык немеет
                и мир мрачнеет...
                Остановить бы,
                притормозить бы,
                а где взять силы
                и, словно - пропасть,
                как невесомость,
                лечу в испуге...
                И лишь душа,
                одна душа
                не паникует -
                она свободна и легка
                и не бастует...
                Короткий путь
                до синевы и до забвенья,
                нет пустоты, лишь - красота
                и птичье пенье...
                03.03.2018 г.


Рецензии