Калыша вецер...

Калыша вецер гольле дрэў,
скідае з іх апошні сьнег.
Я не сталела-час старэў
і ўсё кудысьці бег і бег.
А ў небе зорныя агні
ўжо намецілі мой шлях.
І толькі з Богам я Адным
паразмаўляю па душах.


Рецензии