Вот что я хотел вчера писать,

Іш, да на украінском щэ j саjті:
Я хожу, как Заяц, ліш с оглядкоj
Во тут во под Любішовом вамп.

Вія жэ зобачылы канальі
І сказалы: ты, друшбан, ны наш!
Так шо зарэ мы тут вам увалым
Пісню с того світу Васілька.

Чэго козак зажурывса?
Чы дывок тут мало вж?

Лытять діткы с того світа
Да j шось мні всэ кажуть.
А я ныц ны j розумію.
Бо в батька удався.

Прылытіла от Міланья.
Дівчынка ж малая
Да j горныця, голубыця,
Ах, до мэнэ j бае:

Чы хоть знаеш, міj козачэ,
Шо в тыбэ сыстра е?
І всмыхаеця j власамы
Бы кныжкы скы2е:

Шо ж, мовля, ты зачытався,
Колы місяць зяе.
Піды-выjды на зарадку ш.
Дам тобі я праны j...

Гоj, пішов я ж раз туда, дэ
Горілку пытають.
А там энэ вжэ с3чае
Чы одна но самка:

Гоj, чаго ты, парубочак,
Ды j зу7 не пЯны j?
Чы тобі бы мы j ны пара,
Шо j до j нас ны заjдыш?

От акы ж ля мні і нада
Наглы j хы3 хамкы:
То смыюцца над ідочком,
То, бы сучкы, лають.

...ну, тут пропускы якыjісь.
Ек жэ так ты, ваj-ваj!
Экономым асло.
А тут выдыль гласны в саjті


Рецензии
Красиво, колоритное

Елизаветта Ерофеева   18.01.2018 20:49     Заявить о нарушении