Як ні бягуць мае гады,
Ад часу мне адстаць не варта.
Я з часам побач малады,
Калі ў люстэрка гляну жартам.
Але ж вось горбіцца спіна,
Тры торбы думак за плячыма.
Людзям раздаў бы я спаўна,
Бо ў свет забраць той не магчыма.
Ох, як бягуць мае гады,
Зязюлі час мой палічылі.
Хоць з часам я і малады,
Гляжу ў люстэрка – ёсць маршчыны…
Бачу я бы у люстэрку сябе
© Copyright: Анатолий Щученко, 2018
Свидетельство о публикации №118010210315
Свидетельство о публикации №118010210315
Рецензии