зiмовая ранiца

Юлия Ясень-Филипчик
а раніца якая прыгожая!
убачыла снег і сонца
і зноў заснула зусім шчаслівая
задаволеная, хоць муркаці
адчыняла вакно марозу
дыхала добрай зімой
бэзавы, блакітны, ружовы,
белы. Снег, святло, зіхценне, заход
мы ў дзяцінстве фарбавалі снег акварэлямі
і развешвалі ільдзяныя фігуркі на дрэвах
аднойчы я паслізнулася, упала
і пабіла ў кроў вусны
чужы дзядзечка абціраў мне твар снегам
лагодна усміхаўся і казаў:
нічога! нічога, бывае
зальжэе, загоіцца - і не ўспомніш
і памятаю толькі таму
што дзядзечка быў добры
усміхаюся сама сабе
нічога! нічога, бывае
загаілася - і не ўспомню
а раніца якая прыгожая!
убачыла снег і сонца
і зноў заснула зусім шчаслівая
і сніцца штосьці забаўнае
вязанае марозіва з сунічкамі
калі ўспомню - раскажу
добра мне!


© Copyright: Юлия Ясень-Филипчик, 2017
Свидетельство о публикации №117121411413
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Юлия Ясень-Филипчик
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Юлия Ясень-Филипчик