Гарнуся да...

Гарнуся да роднага
слова,
нібы да бабулькі
сівой.
І хораша гэтак.
Бадзёра
зьнікае з душы
непакой.
І гоіцца боль
патаемны,
ціхутка ў сне
растае.
Улагоджана сэрца
надзеяй,
напоўніцу верай
пяе.


Рецензии