Замалёўка. Мяжа паміж восенню і зімой.
Насупіў вечар сумотна бровы,
Навіс, як прЫвід, над лесам змрок.
Ужо два тыдні прайшло з Пакровы
І не чуваць стракатні сарок.
Сустрэла восень зімУ-сястрыцу.
Ідуць упОруч, як мае быць.
Аблюбавалі садок сініцы
І дзень хутчэй і хутчэй бяжыць.
На небе чорным ніводнай зоркі.
Пад капялюшамі ліхтароў
Лятаюць роем нібыта зёлкі,
Нібыта пчолы ля пчаляроў.
Сняжок не першы. Парламентарый.
Ды і марозік - не навінА.
За ноч зямліцы адбеляць тварык
І знікнуць раніцай, да відна.
Мяжа
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2017
Свидетельство о публикации №117120210119
Свидетельство о публикации №117120210119
Рецензии