После секое разочарување
почнувам нова битка за среќа
додека чуден ветер го населува
местото во кое живееме.
Во сон умирам
и се будам затворена во своите мисли
со скршени стакла во гласот.
Не е важно ако другите не те сакаат
ако врз твоите стапки
фрлаат жар од згаснати ѕвезди
кога создаваш ремек дела за век и векови.
Кога другите ќе те напуштат
не оставај се себе.
Не оставляй себя
© Copyright: Македонка Поет, 2017
Свидетельство о публикации №117091509097
Свидетельство о публикации №117091509097
Рецензии