На кани ж скачу я в полэ

Да j но ж бульбу МарЯм полым
Гынды во в Яновы з

Как-то раз заjшов я в хату.
А, ха, тама тараканы
Наробылы моху ажны
І сыдеть собі в діваны.

Я туды-сюды помацав –
Ныц нымае j немашаjка ж.
Ну, ек кажуть ф ТеліХанах,
Скіля родом Кізка Надька.

Росчыныв я двэры j окна.
Да j ходю собі знадвору сь.
І крызь дыры ныц ны прындыть
Ны заразына вошыва ш.

А за тыждынь ву Васішты
Здохлы j мышы всі дочыста фш.
Бо но j ззілы гарнэ 7я
Да, гы, щэ ж іj з гарбузыньня.

Дэ ж пак скіля в павутыньні
Вісыть мох ось, бачу, гындэ...
Над окном жа балька с3jна.
В 3 ажны с сосны аршына.

Ну, а сыросці звідкіля зь
Хто пакуе дэсь с-пуд пічы j.
Там жа но, ба, с пар цыглыныj,
А не с 50 атлічных.

Так купітэ в мэнэ, діткы,
Ны кірпіч, так хоть бык кныжку. 
Бо в мынэ вжэ jіх пуд двісты.
Да j з названямы нысмішны.

Ну, вот: Jідэ Кінь до Глынныj
Да шэ Лабор Кобзю в спыну.
Ну, а шо там 45?
Ну, хы, № дома дам К.

От мы j гріjім ногы j рыло
Гонды во собі на дыво зь.
А ны но во прам з Янова
Прэмо прэмію за Словцэ.

Бо ж понелы j всі в пагонах,
Шо за во Спокоjныj Лодар.
Гэто ж тоj, шо пыв з Надёхо.
Ну, канечно, Тёма-Нохым.


Рецензии