Серебряная прядь
Kazimierz Winkler
Бабье лето заполняет вновь осенний парк,
издали волнует мандолины колыбельный чар.
Милая присядем вновь под тенью дуба.
Как люблю тепло я твоих рук...
Сколько лет мы любим горячо друг друга.
Сегодня только я заметил ту серебряную прядь.
Любимая, свои я чувства не могу сдержать.
И помню этот день, когда увидел я Тебя.
Твою улыбку нежную и все твои слова.
Сердец не охладили нам с любовью прожиты года.
Красивая спокойная и осень к нам пришла.
Ту прядь на своем храме мне б расцеловать.
Паутинкой белою летает в мыслях твоя прядь.
Обвенчала нас обоих лирика и навсегда.
Облаками лебеди в пруду, как Ты и я.
Солнце обнимает, нас, какое чудо.
Дети дома поджидают…
Сколько лет мы любим горячо, друг друга.
Сегодня только я заметил ту серебряную прядь...
. . . . . .
https://www.youtube.com/watch?v=Ladx0dE3pns
https://www.youtube.com/watch?v=uCqVEJex_dE
* * * Tekst piosenki: SIWY W;OS Kazimierz Winkler
Babie lato wolno p;ynie przez jesienny park.
Z dala kto; na mandolinie ko;ysank; gra.
Chod;my, mi;a, pod nasz stary d;b,
Jak;e kocham ciep;o twoich r;k,
Pomy;l, ile to ju; lat idziemy przez ten ;wiat.
Spostrzeg;em dzisiaj pierwszy siwy w;os na twojej skroni
I widzisz, mi;a, przed wzruszeniem trudno si; obroni;.
Mam przecie; w oczach dzie;, gdy pierwszy raz ujrza;em ciebie.
Pami;tam ka;de s;owo, ka;dy u;miech tw;j.
Czas nie ostudzi ludzkich serrc, gdy mocna mi;o;; p;onie.
Ca;uj; pierwszy siwy w;os, co zal;ni; na twej skroni.
Tak pi;kn; mamy jesie;, mi;a, cich; i pogodn;.
Sp;jrz, jak babiego lata p;ynie srebrna ni;.
Jak ob;oki dwa ;ab;dzie przecinaj; staw.
Cz;owiek zawsze wraca; b;dzie do lirycznych spraw.
Chod;my, ju; si; kryje s;o;ca blask,
W domu dzieci oczekuj; nas.
Pomy;l, ile to ju; lat idziemy przez ten ;wiat.
Spostrzeg;em dzisiaj pierwszy siwy w;os na twojej skroni...
= = =
Свидетельство о публикации №117081109887