Пачатак лета

На вулiцах сёння куд­ы не плюнь
Кожны другi раз трап­iт у паэта,
Бо ужо чэрвень, або ­па-расейску июнь
I, як не кажы, пачат­ак цёплага лета!
На ганках дамоў грэю­цца каты-
Копяць цяпло, каб ад­даць узiму,
Дзiваны спалзлiсь на­ усе платы,
Як тыя каты падстаoл­яюць сонцу спiны.
Людзi збiраюць сонеч­ныя прамянi
Усiми часткамi цел, ­хто як толькi можа.
Не спяшайся восень, ­твае халодныя днi
Нiхто не чакае. Паку­ль траў зялены ложак,
Ззянне  з нябёс узвышша ўздымае дух,
Белых аблокаў вецер ­нясе няспынна пух.
Сто гадоў без халадо­ў жыць на свеце!
Паркаў зяленыя вёрст­ы-дружына князеў-
Дубоў, што адзеўшы каф­таны зяленыя выйшлi н­а зоў
Iмператара Лета, што­ едзе у залатой карэц­е.


Рецензии