Ида Г. М. Герхардт. Вне закона. Молитва

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

* * *

Село чистейшей северной породы -
оно истории принадлежит по роду -
и улицу переходила там,
и вдруг услышала я шум и гам.

И повернуть не смея головы,
касание почуяла травы,
земли, травы, и вслед они кричали,
такое ведала ещё в начале.

И нынче, слыша то же в шумном зале,
я знаю, что поэт и что чужая.
И злые дети делают открыто,
что нам знакомый мир готовит скрытно.

* * *         

Три раза в день, таков закон
по соблюдению церемонии:
рассаживаться за столом,
и в ненавистной, но в гармонии.

Пока отец заточит нож,
ждут дети, тихи и белы,
тарелку держит словно брошь
мать, не желая похвалы.

Молитвы час соединит
всех сотрапезников окрест:
а всё распятие у них 
на четверых готовый крест.

С нидерландского


       Ida Gerhardt

Vogelvrij

Kinderen van een prachtig ras
- ik kwam hun noordelijk dorp voorbij -
scholden en achtervolgden mij
en `een smeet raak met een pol gras.

En toen ik hen ontkomen was
zat ik tussen een wilgenrij,
een oude vrouw in de maand mei
en sloeg de kluiten van mijn jas.

Kinderen zijn oprecht en wreed:
zij zagen mij de dichter aan
en deden frank, wat meer discreet
de wereld dagelijks heeft gedaan.

Het gebed

Drie maal per dag, naar vaste wetten,
nemen zij de eigen plaatsen in,
en gaan zich rond de tafel zitten;
van haat eendrachtig: het gezin.

De vader heeft het mes geslepen,
de kinderen wachten, wit en stil.
De moeder houdt haar bord omgrepen,
alsof zij het vergruizelen wil.

Een grauw: dan vouwen zij de handen,
de disgenoten in het huis:
van tafelrand tot tafelranden
geschikt tot een onzichtbaar kruis.