***
Чорная ўдава дзесьці ідзе -
Кудысьці наіўна крочыць...
Так што кроў стаіць на ільдзе
І яна не можа збочыць.
Яна а табе ўсё ведае
І нават што ты не марыш;
Сэрца табе свае аддае,
Але бачыць, што ты ўтварыш...
Ты марыш яе ўбачыць,
Ты хочаш яе сустрэць;
І таксама не зможыш збочыць,
Але можаш і згарэць...
Калі хочаш - яна забярэ з сабою,
І больш нікому не аддасьць;
Ты будзеш марыць ёй адною...
...Але Смерць - яе страсьць...
...рэха...
ноч.вясна 2017г.
P.S. таксама Караткевіч "Чорная ўдава".
Сустрэча
© Copyright: Де Юстас, 2017
Свидетельство о публикации №117033001297
Свидетельство о публикации №117033001297
Рецензии