У жыццё адно не войдзеш двойчы...

У жыццё — адно — не войдзеш двойчы.
Да таго ж, яно, гавораць, — дым.
А таму... мне мроіцца аднойчы
стаць анёлам — "туташнім" — тваім.

І не дбаць ужо аб людскай долі
і не песціць кінутае тло,
а цябе ахоўваць, каб ніколі
у вачах і слёзкі не было.

А калі й цябе паклічуць далі,
быць з табой — хоць лётам, хоць паўзком,
у любым абліччы, без рэгалій, —
у руках "таяўным" светлячком.


Рецензии
Обалденный стих!
Всамделишный!Живой!
Спасибо!

Наталья Кун   13.03.2017 15:58     Заявить о нарушении
Спасибо, Наташенька!

Лаззаро   19.03.2017 10:12   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.