Страхалюддзе...

    ***

Мы абяраем сваю працу,
Мы абяраем нейкі шлях;
Але калі нацянем коўдру...
То нападае Чорны Птах...

Нейкіх нашых цёмных думак,
Нейкіх нашых сізых мар...
І ўхапіўшы чужых сумак,
Аддаем чагосьці у дар...

Абяцанкі, ацацанкі йскрозь -
Гэта ўсё наш Чорны Птах...
Мы пад ім як боўна воз -
Гэта й ёсць той самы Стах.

Ён лятае над туманам,
Ён і ёсць наш пан балот,
Памахаўшы нам скрыгалам,
Зацяняе карагод...
              круглы год...
                абармот)...

P.S. Камусьці нанач)...

P.P.S. В детстве любил читать Караткевича,
 в частности "Дзікае паляванне караля Стаха"...

                зіма 2017г.


Рецензии