Гарадзень. Гародня. Гродна…
Старажытны. Малады.
Ён, як бацька, сэрцу родны,
І як маці – дарагі.
Сведчаць мшэлыя паданні,
Што ад веку на мяжы,
Праз прыгнёт, выпрабаванні –
З храмаў не губляў крыжы.
У ім люд жыве спрадвеку
Добры, мужны, баявы.
Над сабой не сцерпіць здзеку
І ня схіліць галавы.
Працай шчырай і руплівай
Услаўляе горад свой,
Зберагае клапатліва
Грамадзянскі супакой.
Тут старых людзей шануюць,
Моладзь мае добры шлях,
Для жыцця дамы будуюць,
Лад у тых жыве дамах.
Так было і так хай будзе
На наступныя вякі,
Каб жылі шчасліва людзі –
Гарадзенцы, землякі.
Мой Гродна
© Copyright: Николай Пасеев, 2017
Свидетельство о публикации №117010102232
Свидетельство о публикации №117010102232
Рецензии