(тэкст песні)
У лясах Беларусі дзівоснай красы
На прЫканцы лета цвітуць верасы.
Прасціны ліловыя гойдае вецер
І водар гаючы разносіць па свеце.
У моры квяцістым купаюцца зёлкі,
Гуляюць з дажджамі ў любошчы вясёлкі,
Лісточкі праменнямі сонейка лашчыць,
А восені ткуць павуцінавы плашчык.
Лясныя, цудоўныя кветкі Радзімы!
Спляло нас дзяцінства ў вяночак адзіны.
Прыходзіце ў сны вы мае сярод ночы,
Бранзовыя, з бэзавых колерам, вочы.
У гэтых вачах - мне знаёмае неба,
Духмянае жыта ў акрайчыку хлеба,
Хмызняк малады – не пралазны, кудлаты.
Ды пах верасоў, што вяртае дахаты.
Квітнейце штогод, верасы-верасіны!
Будзіце крынічкі маіх успамінаў.
Я імі, як чыстай вадой, наталюся
І ў думках да родных мясцін прытулюся.
г. Мінск, 28. 12. 2016 г.
Верасы
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2016
Свидетельство о публикации №116122809813
Свидетельство о публикации №116122809813
Рецензии