***

ЖЮРЕК

Жюрек дегенинг – сейир,
Ангыламазча тейри:
Ачыу, къууанч кёреди.
Жолу дайым ёргеди.

Мудахлыкъдан ётеди,
Къууанчлагъа жетеди,
Бушуу, азап сынайды,
Кесин чексиз къыйнайды.

Жашау къыланчларында,
Жашау айланчларында
Тохтамайын барады,
Жюрег а не? – Жарады!

Жазны тюрлениуюне,
Жерни кючлениуюне
Алгъыш эте жашайды,
Тангын андан башлайды.

Жайны къызыулугъуна,
Кюнню бузулуууна
Юйренирге излейди,
Жумушларын тизеди.

Уллу жолну элтеди,
Бир насыплы этеди,
Бирде, ёге аналай,
Мени къыйнайды алай.

Мен а, анга тынгылай,
Барама ол айтханлай.
Жашау бетлерин кёре,
Алай барама ёрге.


               * * *

Ичи кюйюп барады,
Жанып бошап, къарады:
Эшик къакъгъанды ачыу.
Андан а болмаз къачыу.

Зат айтмайын турады,
Алай кюйю туурады:
Эшитилмей сёзлери,
Сарнайдыла кёзлери.

Жашау деген тасхады,
Къара булут басханды
Ол жазыкъны жюрегин,
Билсе эди кюерин…

Заман таша учады,
Таша жерге къачады.
Тыяр  амал жокъ аны.
Алай… жиляйды жаны.

Не этейим мен анга –
Ол ачыу чекген жаннга?
Жукъ келмейин къолумдан,
Барама мен жолумда.

Байтугъанланы И.