Алексею Голоскоку

Аляксею Галаскоку
( калегу па пяру )    

Розныя людзі і розныя лёсы,
Сцежкі між імі таксама.
Толдькі аднойчы жыццяў пракосы,
Лягуць насустрач і прама.

Так, вось, знаёмімся мы і ідзем
Поруч, альбо паралельна.
Стрэнемся зрэдку і завядзем
Гаворку пра вершы імгненна.

Госця-паэзія нас і звяла,
У кола сяброў запісала.
На Ваш юбілей, вось, мяне прывяла,
Ад зелля на градках забрала.

Віншую, Пятровіч, і шчыра хачу:
Душа, хай, заўсёды спявае.
Аб лічбах у даце я лепш прамаўчу--
Паэзія ўзросту не мае.

А сэрцайка б’ецца цік-так і цік-так,
І лёгкім , хай, будзе Ваш крок.
І нават, калі ўсё бывае “не так”,
Тварыце—паэт Галаскок.

2014 год
здымак з інтэрнэта
аўтару дзякуй

Разные люди и разные судьбы, тропки между ними тоже. Только однажды жизней дороги, лягут навстречу и прямо. Так, вот, знакомимся мы и идём, рядом или параллельно. Встретимся изредка и заведём разговор о стихах мгновенно. Гостья-поэзия нас и свела, в круг друзей записала. На Ваш юбилей. вот, меня привела, от зелья на грядках забрала. Поздравляю, Петрович, и искренне хочу: Душа, пусть, всегда поёт. О цифрах в дате я лучше промолчу--Поэзия возраста не имеет. А сердце бьётся тик-так и тик-так, и лёгким, пусть, будет Ваш шаг. И даже, когда всё бывает "не так", творите--поэт Голоскок.

Нина Ковальчук


Рецензии