§ 16 §
"Дзень добры" цнатлівае шаптала,
Інтуітыўна разгойдала мяжу, -
І вось я зноў санет табе вяжу
З бліскучых слоў! На свеце іх замала!
Жалейка сэрца скрыпкаю зайграла.
Праз радасць, думкі, памяць развяжу:
Хай словы шэпчуць бачанае, - сяджу
Мелодыяй, што некалі гучала...
Адчуй мяне - хвіля панавання.
Цябе майструе ветразь, без маны
Хараство найпраўднае кахання!
Тын стаіць. Пячаткаю вясны.
Шугаюць рухі першага спаткання,
Каб зварухнуліся прымруджаныя сны!
Вiктар Шацiла. Санет
© Copyright: Виктор Шатило, 2016
Свидетельство о публикации №116112709144
Свидетельство о публикации №116112709144
Рецензии