Бездарожжа

БЕЗДАРОЖЖА

Больш нікуды не паеду.
Уцяку ў цяпло ад сцюжы.
Стану сумным дамаседам,
Буду добрым, ціхім мужам.

Уваткнуся ў тэлевізар,
Дзе адны і тыя ж твары.
Як фанера над Парыжам,
Пралятаюць бокам мары.

Атлусцею, атупею,
Адурнею ад чытання.
Спраўджу кволую надзею
На сапраўднае каханне.

Вось такая вось марока.
Я змірыўся і без бою.
Лётаў важна і высока.
Крылы склаў, – кавалак гною.

Без сяброў, дарог і песень –
Гора – стог, а шчасця – кідка.
І не мулка, і не цесна.
Толькі брыдка, вельмі брыдка.


13 лістапада 2016г.
 


Рецензии
Сябров, дорог и песен Вам, Леонид! И счастья, счастья, счастья...))),

Татьяна Бабина Берестова   05.12.2016 19:21     Заявить о нарушении