Узлюбіў бы зіму,
Ды на плечы цяжар...
Ад яго нат дыму
Не ўзняцца да хмар.
Гэта рэзанне ліній,
Гэты скрыпам палёт,
Гэты скутна-сіні,
Заплаканы лёд!
Ды люблю занямелы
Ад завоблачных уцех -
То ўспыхамі белы,
А то бэзавы снег...
І асабліва топлены,
Калі з неба падгон
Ён асыпіцца стомлены
На слізготкі адхон,
Быццам статкі ў тумане
Бязгрэшныя сны -
На няцерпным скрыжаванні
Залёту вясны.
(1855~1909)
И. Анненский. Снег
© Copyright: Виктор Шатило, 2016
Свидетельство о публикации №116111106239
Свидетельство о публикации №116111106239
Рецензии