З мовая вясна
Песціцца, вее злацешны вецер...
Вецер збірае сябе ў струмень,
Моцна матляючы голае вецце.
Дзе абяцаны снежны дыван?
Дзе перазвон пад нагамі марозны?
Завея маўчыць, не спявае нам
Гімн зiмовай пары вясёла-сур'ёзны.
Пралескі спужаліся! Можа яны
Праспалі вяртання імгненні?
Несумяшчальныя з днямі зімы
Вакол веснавыя адценні.
Свидетельство о публикации №116101707780